ένα ζωάκι που ζει στο νηπιαγωγείο

Τα παιδιά αγαπούν τα ζώα. Έχουν και μεγάαααλη φαντασία. Και τρελαίνονται για παιχνίδι. Μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν άλλωστε. Να λοιπόν μια ιδέα:

Ας έχουμε μόνιμα στο νηπιαγωγείο μας ένα πάνινο ζωάκι, κατά προτίμηση γαντόκουκλα. Πρέπει να είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο, γι αυτό ας σκεφτούμε πρώτα το χαρακτήρα αυτού του ζώου. Τι του αρέσει, τι τρώει, τι φοβάται, πού μένει…  Και ας το αφήσουμε να γίνει ο φίλος των παιδιών. Δείτε για παράδειγμα τον Κλέμενς, το σκυλάκι:

Ο Κλέμενς είναι το σκυλί κούκλα του νηπιαγωγείου. Ζει σε ένα καλάθι μέσα στο γραφείο και επισκέπτεται τα παιδιά μια φορά τη βδομάδα και οπωσδήποτε όταν συμβαίνει κάτι ξεχωριστό, όπως για παράδειγμα τα γενέθλια ενός παιδιού ή μια σχολική γιορτή. Συζητάει με τα παιδιά, παίζει μαζί τους, ακούει παραμύθια και ιστορίες και πολλές φορές φέρνει μαζί του και άλλους φίλους όπως τη μάγισσα Ξαναντού, τον Ήλιο, το ποντικάκι Μάους και πολλά άλλα ζώα. Ο Κλέμενς μιλάει γερμανικά και ελληνικά, δεν του αρέσει η πολλή φασαρία, είναι πολύ μικρός και δεν ξέρει πολλά πράγματα, αλλά  ρωτάει και μαθαίνει. Του αρέσει η μουσική και μπορεί να παίζει αρμόνιο με το ένα χέρι. Όταν τα παιδιά φοράνε τις γαντόκουκλες ο Κλέμενς ακούει με μεγάλη προσοχή και μερικές φορές πιάνει την κουβέντα μαζί τους. Μα πιο πολύ απ` όλα στον Κλέμενς αρέσουν οι εκπλήξεις και τα γράμματα που του γράφουν τα παιδιά και του τα ταχυδρομούν.

Φέρτε τα αρκουδάκια σας στο νηπιαγωγείο!

Μια πολύ καλή ιδέα για τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο. Γίνεται σε συνεργασία με τους γονείς, οι οποίοι ενημερώνονται από πριν για τη δραστηριότητα:

Τα παιδιά φέρνουν στο σχολείο τα αγαπημένα τους αρκουδάκια από το σπίτι τη μέρα που έχει οριστεί από το σχολείο ως η «η αρκουδομέρα» . Τα έχουν μαζί τους όλη τη μέρα σε κάθε δραστηριότητα που κάνουν.  Οι νηπιαγωγοί μπορούν επίσης να οργανώσουν και ειδικές δραστηριότητες, όπου τα αρκουδάκια θα έχουν σημαντικό ρόλο, όπως για παράδειγμα να συμμετέχουν σε αγώνες δρόμου ή να ποζάρουν ως μοντέλα για ζωγραφική με θέμα «το αγαπημένο μου αρκουδάκι«!

Στο τέλος της μέρας, όταν τα παιδιά φεύγουν, τα αρκουδάκια μένουν στο σχολείο για να κάνουν πάρτυ. Την επόμενη μέρα, όταν τα παιδιά γυρνούν στο σχολείο, ανακαλύπτουν ότι τα αρκουδάκια έχουν κάνει άνω- κάτω όλες τις γωνιές (ή μία από αυτές).  Οι νηπιαγωγοί δεν μαλώνουν τα αρκουδάκια, αλλά λένε στα παιδιά, που είναι υπεύθυνα γι αυτά,  ότι πρέπει να τακτοποιήσουν τις γωνιές… Γίνεται συζήτηση για το συμμάζεμα γενικότερα, με κύριο άξονα το δικαίωμα των παιδιών να διασκεδάζουν στις γωνιές και την υποχρέωσή τους να τις συμμαζεύουν αφού τελειώσουν!

Η αρκουδομέρα εφαρμόζεται συχνά σε πολλά σχολεία στο εξωτερικό.  Συνιστάται ΚΑΙ από τους ψυχολόγους για τις πρώτες μέρες,  για να δίνεται στα παιδιά η ευκαιρία να έχουν κάτι δικό τους, ένα κομμάτι από το σπίτι τους στο νέο περιβάλλον του σχολείου, που είναι φυσικό να τους δημιουργεί άγχος.  

Δείτε   σχετικό άρθρο στα αγγλικά από το Brockbank Kindergarten

νέα δωρεάν ιστορία για το νηπιαγωγείο

Δημοσιεύουμε σήμερα τη δεύτερη ιστορία της Αρήτης Μαρθανασσέα για παιδιά νηπιαγωγείου. Πρόκειται για μια νέα περιπέτεια του μικρού βατράχου, του Οδυσσάκου, που θέλει πολύ να πάει στο νηπιαγωγείο. Η συγγραφέας, όπως και την προηγούμενη ιστορία, μας την παραχώρησε ΔΩΡΕΑΝ. Αυτή τη φορά υπάρχει μόνο η εικόνα στο εξώφυλλο. Μπορούμε όμως να διαβάσουμε την ιστορία στα παιδιά και στη συνέχεια να προτείνουμε να φτιάξουν τα ίδια τις εικόνες!  Αν σας προκύψει κάτι καλό στείλτε μας φωτογραφίες με το όνομα του νηπιαγωγείου σας για να τις δημοσιεύσουμε…

Ένας Βατραχάκος γράφεται… για το νηπιαγωγείο

 Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας μικρός πράσινος βατραχάκος, ο Οδυσσάκος, που τον αγαπούσε πολύ η μαμά του. Τον αγαπούσαν και οι τρεις μεγάλες αδελφές του και ο μπαμπάς του.

Μια μέρα  η μαμά του τον πήρε μαζί της για ψώνια. Στο δρόμο για το σούπερ μάρκετ πέρασαν έξω από το νηπιαγωγείο και είδε ένα σωρό βατραχάκια να παίζουν στην αυλή. Η μαμά του είπε καλημέρα στη δασκάλα. H δασκάλα ήρθε κοντά τους για να τους μιλήσει. Άνοιξε  στον Οδυσσάκο την αυλόπορτα για να πάει να παίξει όση ώρα κρατούσε το διάλειμμα. Ήταν τέλεια! Μόνο που το διάλειμμα τελείωσε πολύ γρήγορα! Η δασκάλα και τα νηπιοβατραχάκια μπήκαν μέσα στο νηπιαγωγείο και ο Οδυσσάκος έμενε μόνος του στην αυλή. Τον  πήρε η μαμά του από το χέρι και του είπε:

«Πάμε τώρα στο σούπερ μάρκετ μικρέ μου! Τι θέλεις να σου αγοράσω;»

Ο Οδυσσάκος δεν ήθελε τίποτα να του αγοράσει. Ούτε καραμέλες, ούτε παιχνίδια, ούτε πατατάκια, ούτε γιαουρτάκια. Ο Οδυσσάκος ήθελε να μείνει στο νηπιαγωγείο με τα νηπιαγωγάκια.

«Είσαι μικρός ακόμα», είπε η μαμά του, «περίμενε να έρθει ο Σεπτέμβριος και θα πάμε μαζί στο νηπιαγωγείο να σε γράψω.»

Ο Οδυσσάκος περίμενε μια ολόκληρη μέρα. Αλλά ο Σεπτέμβριος δεν ήρθε.

«Δε θα έρθει ο Σεπτέμβριος;», ρώτησε το βράδυ τη μαμά του.

«Φυσικά και θα έρθει», του είπε εκείνη και τον φίλησε, «αλλά πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη».

Ο Οδυσσάκος περίμενε και την άλλη μέρα. Από το πρωί που σηκώθηκε έβλεπε έξω στο δρόμο μήπως έρθει ο Σεπτέμβριος, αλλά αυτός δεν ήρθε…

 Δείτε ολόκληρη την ιστορία εδώ

πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο

Από τις σημαντικότερες στιγμές  στη ζωή των παιδιών είναι οι πρώτες τους μέρες στο νηπιαγωγείο. Αξίζει τον κόπο να είμαστε καλά  προετοιμασμένοι…

Μια ωραία ιδέα για τη γωνιά της βιβλιοθήκης προτείνει η νηπιαγωγός ΜΑΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΙΑ  στο ιστολόγιό της  ΠΕΡΙ… ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ: μια παλιά πολυθρόνα, υφαντά και μεράκι και … έτοιμο «το σπίτι του παππού».

Στη γωνιά της βιβλιοθήκης μπορεί να βρίσκεται και  Ο καναπές των μαθηματικών  όπως προτείνουν και από το νηπιαγωγείο Τερπνής.

Ας αφήσουμε λοιπόν τα συνηθισμένα και ας δημιουργήσουμε με κέφι τις γωνιές μας, έτσι ώστε εμείς και οι μικροί μας μαθητές να αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας!

Δείτε ακόμα περισσότερες ιδέες για την οργάνωση γωνιών στο νηπιαγωγείο σε προηγούμενο άρθρο μας εδώ.

δωρεάν ιστορίες για το νηπιαγωγείο

Στο ιστολόγιό μας θα δημοσιεύονται ιστορίες για το νηπιαγωγείο, τις οποίες οι συγγραφείς θα προσφέρουν για δημοσίευση δωρεάν.

Σήμερα, για την πρώτη μέρα του Σεπτεμβρίου έχουμε επιλέξει την ιστορία της Αρήτης Μαρθανασσέα  «ένας βατραχάκος στο νηπιαγωγείο » . Ο Οδυσσάκος, ο μικρός πράσινος βατραχάκος, βιώνει το άγχος του αποχωρισμού από τη μητέρα του, την πρώτη μέρα της φοίτησής του στο νηπιαγωγείο. Οι όμορφες ζωγραφιές της Κατερίνας Σπαθάρα, συμπληρώνουν το κείμενο επεμβαίνοντας σ`αυτό, όπως ακριβώς μπορούν να επέμβουν και τα ίδια τα παιδιά του νηπιαγωγείου, καταθέτοντας το καθένα τη δική του εμπειρία της πρώτης του μέρας στο σχολικό περιβάλλον…

Σημείωση: το αρχείο είναι αρκετά μεγάλο  και ίσως αργήσει λίγο να κατεβεί. Υπομονή, αξίζει τον κόπο!